Deze zomer ben ik iedere zaterdag tussen 10.00 uur en 11.00 uur in Radio 1 Sportzomer te horen met een column. Dit is de laatste! Luister ‘m hier terug. Of lees hem hier onder.

Och mensen, wat waren het heerlijke weken hè? Ik was al bijna vergeten dat het niet eeuwig door kan gaan. Dat de roes nu binnen een paar dagen onvermijdelijk overgaat in een kater. Want wat negen lange weken geleden nog onmogelijk leek, staat voor de deur: het einde van de sportzomer, waar we ons met z’n allen zo aan gelaafd hebben. De sportzomer, die het gemis aan mooi weer nog enigszins goed maakte.

Ik weet niet hoe het met u is, maar mijn tv heeft overuren gemaakt. Tijdens het EK voetbal leken we wel een groen schilderij in huis te hebben. Ik heb alle etappes van de Tour de France helemaal gezien – tenzij ik zelf moest koersen. En tijdens de Olympische Spelen was het helemaal feest. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat zat ik in mijn pyjama op de bank. Wat was het genieten. En ergeren. Vooral ook heel veel ergeren. Want daar blijken we na negen weken namelijk pas écht Olympisch kampioen in.

Ons heerlijk met z’n allen ergeren aan Bert van Marwijk die Klaas Jan Huntelaar niet opstelde. Want ja! Daardoor zijn we dus geen Europees kampioen geworden hè! Ons ergeren aan de Raboploeg, die weer eens niks voor elkaar kreeg in de Tour de France. Sterker, die slampampers gingen er gewoon met z’n allen bij liggen en konden daarna ineens helemaal niks meer. Irritant man! En dan ’s avonds ook nog die namenverhaspelende Smeets op tv. Vreselijk!

Natuurlijk hebben we ons ook heerlijk verbroederd gevoeld toen Marianne, Ranomi, Dorian en Epke goud wonnen. Goud! Zo’n klein landje, en dan flikken we dat toch maar mooi met z’n allen! Wel ongelooflijk irritant dat die Smeets tijdens de Spelen nog steeds met z’n harses op tv was, want man man man, wat zat hij die sporters toch ergerlijk te interviewen. Smetje hoor, op die schitterende gouden plakken van ons.

Volgende week zal het nog wel wat naijlen, met sporters die feestelijk worden binnengehaald in Den Bosch en daarna in hun woonplaats. Maar daarna is het echt voorbij, die heerlijke sportzomer. En dan? Hoe moeten we onszelf dan vermaken, zonder Jack van Gelder en Mart Smeets? Zonder het massale ergeren, dat met de week erger werd? Er loert een heel diep zwart gat. Daar donderden we vanaf maandag met het hele land in. Het wordt één groot tranendal. Als ik u was, zou ik de aandelen Prozac goed in de gaten te houden.

Wat zegt u? O ja! Het ergeren is nog lang niet afgelopen. Sterker, we kunnen in de hoogste versnelling door. Want ze komen eraan hoor: de verkiezingen!